مدح و ولادت امام جواد علیه‌السلام
شاعر : امیر عظیمی
نوع شعر : مدح و ولادت
وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
قالب شعر : مخمس
رستخـیز کـلمات است، قـلم می‌خواهم دل من می‌رود از دست، قلم می‌خواهم
جوهرم مست شده؛ مست، قلم می‌خواهم ساقـی از میکـدۀ عـرش شراب آورده
از لغـت نـامـۀ حـق، واژۀ نـاب آورده
خوش ترین حال اگر حال پریشانی ماست بهـترین باده اگر بادۀ روحـانی ماست
بخدا لطف همان یار خراسانی ماست شیعه بوده است از آن روز ازل مست رضا
ذکر او تا به ابد چیست، أناالمست رضا
امشب این شاه خراسان سر دیگر دارد تا که از عـرش الهـی ثـمـری بردارد
هر که در نسل خودش با برکت تر دارد شرفُ الشمس تر از ماه خدا، بسم الله
پـسـری مثل جـواد بن رضا، بـسـم الله
هیچ کس مثل رضا شاه کرم پرور نیست کودکی خوبتر از ابن رضا دیگر نیست
دشمنش لال شود، کوثر ما ابتر نیست قمری کرده به دست قمری جلوه گری
چه مبارک پدری و چه مبارک پسری
آه ای شب زدگان، ماه رضا ماه همه است پسر شـاه، به والله شهـنـشاه همه است
او که با سن کم خود ولی الله همه است بین گـنجـیـنۀ زهـرا نهـمین دُر شده و
درک او بیـشتر از حـدِّ تصور شده و
دوست از وسعت این جود و سخا مبهوت است دشمن از منطق وعلمش بخدا مبهوت است
از کرامات جواد بن رضا مبهوت است او اشاره بکـند معجـزه‌ها خـواهد کرد
ماهی بحر در افلاک شنا خواهد کرد
آمده تا که جهان پُر شود از جود جواد قطره در جوف صدف دُر شود از جود جواد
عالمی غرق تفکـر شود از جود جواد نه فقط بر من و ما جود و کرم دارد او
به امامان، بخدا جـود و کـرم دارد او
قدسیان، روبرویش بال و پر انداخته‌اند شیرها، پیش نگـاهش جگـر انداخته‌اند
عـلماء، پای علـومش سپـر انداخـته‌اند علم و حلم و کرم و جود اساساً با اوست
آنچه خوبان همه دارند، تماماً با اوست
شعـرا، واژه کم آمد، بنـویـسیـد جـواد جـبـرئـیـل آمـده بـاید بنـویـسـیـد جـواد
بعد از این جای محمد، بنویسید جـواد او علی، حضرت زهرا و حسین و حسن است
پسر شاه خـراسـان هـمۀ پنج تن است
دشمنانش، بخـدا پـست تر از خـاشاکـند دوستـانـش هـمگـی محترمند و پـاکـند
زائــران حــرم او، هــمـۀ افــلاکــنــد عـاشـقـان حـرمـش اهـل نجاتـنـد هـمه
انبـیاء، دور و برش در صلواتـند همه
|